Nastał czwartek, wreszcie naprawdę piękna pogoda, mogłam założyć sukienkę z krótkim rękawem :)
Dopołudnie było klasycznie turystyczne, bowiem udałam się z wizytą do swojego dawnego szefa, który w tym czasie urzędował na Małej Stranie. Skorzystałam więc z okazji, żeby tę Małą Stranę "zaliczyć", no i oczywiście Hrad, skoro już byłam w okolicy.
Szef (były) pochwalił się, że właśnie urządzają pokój gościnny. Jednak nigdy potem się nie skusiłam o niego poprosić, zawsze wolę zapłacić niż mieć taki dług wdzięczności, z którego nie wiadomo jak wybrnąć :) A teraz już tam tego szefa nie ma, przeszedł na emeryturę.
Zostałam oprowadzona po wszystkich zakamarkach, ale co ważniejsze - tam właśnie zaczęła się moja kinowa tradycja praska :) Zapytałam bowiem o jakieś kino i szef nachwalić się nie mógł Lucerny, że takie piękne, a miła sekretarka wręczyła mi ulotkę z miesięcznym programem. Okazało się, że następnego dnia grają czeski film... Ale o tym jutro!
Dziś natomiast włóczę się jeszcze po okolicy. Na zamek nie kupowałam żadnego biletu, obejrzałam tylko to, co było dostępne bez.
To taka pułapka na nieuważnych. Malutkimi literkami dodane, że cena za 10 deka :) Ktoś się skusi na takim ulicznym stoisku, naładują mu na tackę, a potem się zdziwi, że tyle zapłacił - za te pieniądze mógłby gdzie indziej zjeść normalny obiad... Ja sama kiedyś dałam się na to nabrać - na stoisku z owocami, piękne pudełeczko malin cieszące oko, cena przystępna... a potem pan waży je i oznajmia faktyczną cenę, a tobie głupio się wycofać :) No, to były najdroższe owoce, jakie jadłam :)
A tu z kolei od razu sobie ubzdurałam, że to wieża z filmu Kola :)
Skąd mogłam wiedzieć, że trzy lata później będę tu mieszkać?
Wysłałam kartki. Najciekawszych trzeba szukać w muzeach i galeriach.
W taniej jatce kupiłam jeszcze jedną książkę...
A po południu wybrałam się na Vinohrady oglądać piękne kamienice (co mi też polecił eks-szef) i oczywiście focić napisy, reklamy, szyldy, domofony.
Fotografie z 19 maja 2016 roku
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz