Praskie fascynacje: Sierpniowa Praga 2019

Znów byłam u dominikanów :)
Pisać więc o tym nie będę, kto ciekaw, może zapoznać się z zeszłorocznym postem - tutaj.
Tylko jedna zmiana, która jest jednocześnie na plus i na minus.
Mianowicie jest już ta winda, budowana tak pracowicie w zeszłym roku. To plus, nie trzeba się już wspinać po niekończących się schodach.
Ale - niestety - za tym poszło odłączenie od wirydarza. Po prostu część prowadząca do hostelu jest kompletnie nowa, od innej strony (wejście jest teraz od ul. Jalovovcej), a dostepu do starej części klasztoru dla turystów już nie ma.

Tak że skończyła się romantyka :(

A teraz spowiedź.
Obejrzałam mnóstwo wystaw, byłam na kilku oprowadzaniach, cztery razy w teatrze i trzy razy w kinie.
Jeśli chodzi o wystawy, to pierwsza była przez pomyłkę :)
Jakoś nie załapałam, że było dwóch braci Saudków i wybrałam się na to w przekonaniu, że chodzi o fotografa, a to były komiksy i trochę erotyki (żeby nie powiedzieć pornografii) :)

O pozostałych pewnie będę coś po troszeczku pisać...

Teraz wycieczki oprowadzane.
Tylko raz załapałam się na takową z Praha Neznámá, to szkoda, ale inne kolidowały mi z wykupionymi już wcześniej gdzie indziej rzeczami. Ta tegoroczna to była Praha trolejbusová i właśnie teraz, w tym momencie, uświadamiam sobie, że w końcu nie przejechałam się trolejbusem :( no cóż, mogę już wpisać pierwszy punkt na przyszłoroczną listę.

Byłam na Dniu Otwartym Dawnych Piekarni Odkolek...

Na zwiedzaniu Libni hrabalowskiej...

W oczyszczalni ścieków :)

W schronie Folimanka...

I na oprowadzaniu po Cibulce (na zdjęciu moja praska przyjaciółka Věra schodzi z wieży widokowej)... O Cibulce był już u mnie post, ale jeszcze coś dodam.

Teraz teatr. Obiecuję sobie, że sporządzę post z wyliczeniem wszystkich do tej pory obejrzanych spektakli w Pradze. Tymczasem donoszę jedynie, że byłam już tradycyjnie, jak w każde lato, na letniej scenie na Wyszehradzie:

Dwa razy na nowej (chyba? muszę doczytać) letniej scenie pod wieżą telewizyjną na Žižkovie:

I raz w miejscu absolutnie obłędnym, kupiłam bilet tylko po to, żeby się tam znaleźć - w basenie barrandowskim! Sorry za to zdjęcie :)

Kino nie obrodziło czeskimi filmami tego lata, załapałam się jedynie na trzy (aż rozważałam, czy z braku laku nie wybrać się na nowego Tarantino), za to w nowych dla mnie miejscach.
Było to kino MAT, najmniejsze w Czechach:

I również kameralne kino EVALD:

Też będzie osobno.

Oglądałam sztukę współczesną :)

Próbowałam realizować projekt, który mi wpadł do głowy w ostatni dzień przed wyjazdem - a mianowicie odnalezieniw wszystkich przechodnich domów na Starym Mieście. Do końca nie wyszło, ale trochę tego zaliczyłam. Czasem odkrywając w podwórkach ciekawostki :)

Wybrałam się na wietnamskie targowisko, gdzie sacrum miesza się z profanum:

Odbyłam przejażdżkę motorakiem:

Tradycyjnie fociłam domofony:

Przyglądałam się Paradzie Równości:

Z pewną dozą strachu wspięłam się do zeppelina:

Odszukałam kubistyczny dom, którego budowa chyba stanęła w miejscu:

Dużo jeździłam metrem (w metrze nie pada) :)

Zlokalizowałam skrytkę na grzyby:

Byłam na obiedzie w praskim panelaku, gdzie wreszcie się dowiedziałam, co to umakart, Nohavica śpiewa:
Za stěnou z umakartu
piju druhou kávu
a kouřím třetí Spartu
a za velmi tenkou stěnou
cítím jak se mydlíš pěnou
:)

Za to nie udało mi się trafić na obiad do jednej zapisanej w kapowniku restauracji, przyjechałam, dotoczyłam się, a tu się okazało, że we wtorki (był wtorek) czynne od 17.00 dopiero :(