Kunratice - przed i za zamkiem

Kontynuujemy (pluralis majestatis) spacer wokół zamku w Kunraticach.
Mapki, jak tam dotrzeć, są w poprzednim poście.
Tutaj nieco szczegółowiej, gdzie jesteśmy - tvrz Kunratice. Po prawej kościół, do którego udamy się następnym razem..

Otóż sam zamek/pałac jest, jak to już widzieliśmy, w stanie dramatycznym, ale budynki otaczające zamkowy dziedziniec zostały pięknie odrestaurowane i wykorzystane. Ja byłam akurat w niedzielne popołudnie, więc nic dziwnego, że ani śladu człowieka.

Oto nieco faktów:

Tvrz aneb velká přestavba zámeckého dvora

11. listopadu 2007 došlo ke slavnostnímu otevření areálu Tvrz Kunratice, který vznikl rekonstrukcí budov kunratického zámku. Bývalý panský dvůr tak, jak jej v půdorysu známe dnes, byl z valné části vystavěn asi ve druhé polovině 18. století, kdy Kunratice náležely panství rodu Golčů. Posledním soukromým majitelem zámku i statku byl Ing. Karel Korb z Weidenheimu, kterému byl majetek v roce 1945 vyvlastněn. Začalo tak téměř padesátileté období vlastnictví „všeho lidu“. V letech 1946–1950 pronajal tehdejší Místní národní výbor (MNV) některé hospodářské budovy Výsadní dobytkářské společnosti pro Čechy a Moravu. V průběhu roku 1950 byly budovy postupně předávány nově založenému Jednotnému zemědělskému družstvu (JZD) v Kunraticích u Prahy. V roce 1966 byl ukončen chov hospodářských zvířat díky neefektivnosti a neutěšenému stavu životního prostředí v okolí statku. Od roku 1982 zde byla ukončena veškerá činnost spojená se zemědělstvím a od té doby se budovy využívaly pro různé hospodářské účely. Několik bytových jednotek v areálu se využívalo jako nouzové byty. Po celé období docházelo k minimální údržbě celého areálu. V osmdesátých letech byla vybudována a několik let využívána pěstírna žampiónů, která se nacházela v přízemní části budovy při Golčově ulici.

Rok 2004 se stal zlomovým. Do Kunratic vstoupila firma AZ IRSTAV garantovaná firmou Damovo, která areál za předem dohodnutých podmínek zrekonstruovala. Dnes je to živý a hezky vyhlížející areál nabízející různé služby, také s restaurací, kavárnou a různými prodejnami a službami. Stal se sídlem řady firem a místem různých událostí. Jediným nedořešeným objektem zůstává samotný zámek. Ten je majetkem Národního muzea v Praze a bohužel stále chátrá.

Kościół nam tu kuka spoza dachów.

Gdy wyjdziemy na prawo, obok kościoła, czeka nas spacer ulicą Golčova. Nie mam pojęcia, skąd ta nazwa, czy był jakiś miejscowy zasłużony o nazwisku Golč czy co. Ale teraz właśnie, szperając w internecie, odkryłam istnienie strony urzędowej, gdzie mówi się, że:

V roce 1721 se dostaly Kunratice do vlastnictví rodu Golčů, jmenovitě Jana Arnošta, svobodného pána z Golčů. Rod Golčů měl pro Kunratice zásadní význam. Roku 1728 koupí rozšířil své panství o Šeberov, Hrnčíře a Chodov, nově vystavěl vesnici Libuš. V Kunraticích se zasadil o přestavbu kostela Sv.Jakuba většího na barokní (1730 – 1736).

I tajemnica wyjaśniona :)
Link do strony - tutaj.
Przy okazji znalazłam miejscowe gazetki do ściągnięcia/przeczytania, chętnie je przejrzę, może jest tam rubryka o historycznych miejscach... Jeszcze tylko dostanę drugie życie, żeby to wszystko zrobić :)

Ulica Golčova zachowała małomiasteczkowy charakter zabudowy, mam słabość do takich klimatów :)

Ale oto zbliżamy się do zamkowego parku. Liczy on 6 hektarów i dzieli się na dwie części - ta bliżej zamku jest niedostępna publiczności, natomiast część południowa jak najbardziej. Jest tu plac zabaw dla dzieci, są korty tenisowe, drewniana altana. Całość otoczona murem z czterema wejściami, które są na noc zamykane.
Park ma hasło na Wikipedii, a o historii kortów tenisowych można poczytać tutaj.
Co roku w parku odbywa się rodzinny festiwal Divadlo v parku. Na stronie internetowej widzę, że będzie 23 maja, kiedy akurat będę w Pradze... kto wie, czy się nie wybiorę :) To już będzie dwunasty rocznik.

Część przylegająca do zamku jest odgrodzona zacnym murem.

Chodząc po Pradze bardzo często spotykam korty tenisowe, zdaje się, że to jeden z ulubionych sportów Czechów. Nie znam się na tym, ale gdy wrzuciłam do wyszukiwarki frazę tenis w Czechach, to zaraz wyszło, że Czesi zawstydzają Polaków :) Zresztą, nazwisko takie jak Martina Navrátilová znam nawet ja, antytalent sportowy!
Na Wikipedii jest 49 haseł czeskie tenisistki i 47 czeskich tenisistów - a mówię tu tylko o POLSKIEJ Wiki!
A Eva Malá - pisałam tu o jej książce Život na Cibulkách - też była w młodości tenisistką. Ba, napisała nawet monografię tenisa na Cibulkách.

Fotografie z 13 sierpnia 2017 roku