Ale najpierw mapki :)
Najpierw ta czerwona kropka pośrodku, już wiadomo, gdzie zmierzamy.
Zamek nie był w planie tegorocznego pobytu, ale wskoczył w takowy, gdy okazało się, że można go zwiedzić w środku z okazji majowego Open House 2018. Otwartych obiektów było tyle, że wybór był bardzo ciężki, a mnie dokuczała tego dnia od rana migrena, ale wczesnym popołudniem, po już zwiedzonej Invalidovnie, o czym muszę dopiero napisać, wreszcie pomogła (druga) tabletka i wybrałam się do Libni.
W pobliżu trwały prace remontowe, ale na szczęście była niedziela, więc nikt nie dokuczał hałasem mojej udręczonej głowinie :)
Kiedyś była tu gotycka twierdza, potem na jej miejscu powstał renesansowy zamek, gdzie w 1608 roku zawarto tzw. pokój libeński między cesarzem Rudolfem II a jego bratem Maciejem Habsburgiem. Nawiasem mówiąc, w polskim artykule na temat Macieja na Wikipedii, miejsce zawarcia pokoju jest podane błędnie jako (niemieckie?) Lieben :)
W połowie XVII wieku zamek zmienił swe oblicze na barokowe, a wkrótce stał się własnością praskiego Starego Miasta i przez ponad dwa wieki służył jako letnia siedziba starostów miejskich, to z tamtego czasu pochodzi godło nad głównym wejściem. W połowie wieku XVIII zamek, podobnie jak cała wioska wokół, uległ znacznemu zniszczeniu podczas inwazji pruskiej. Zdecydowano go przebudować w stylu rokokowym, do czego dołożyła się finansowo cesarzowa Maria Teresa, bowiem od tej pory zamek stał się jej czasową rezydencją podczas pobytów w Pradze.
Wybudowano wówczas kaplicę Niepokalanego Poczęcia Panny Marii (kaple Neposkvrněného početí Panny Marie), która aż do 1905 roku zastępowała w Libni kościół.
W zamku mieszkał również cesarz Józef II, a także Leopold II i Franciszek I. Mury zamku gościły też szpital morowy podczas wielkiej epidemii w 1772 roku i lazaret wojskowy w czasie wojny prusko-austriackiej w 1866 roku.
W 1880 roku zamek przestał pełnić funkcję letniej siedziby starostów, a wkrótce gmina praska umieściła w jego części dom poprawczy dla młodzieży. To się nazywało vychovatelna, przebywała tam młodzież od 8 do 18 roku życia, miała do dyspozycji szkołę i cztery warsztaty. Ponieważ młodzieży moralnie zaniedbanej ciągle przybywało (w dziesiątym roku działaności było tu 55 wychowanków), zdecydowano wznieść osobny, większy budynek.
Jednocześnie zamek pełnił funkcje reprezentacyjne gminy i tutaj właśnie w 1901 roku uroczyście ogłoszono przyłączenie Libni do Pragi.
Znalazł tu siedzibę magistrat, po roku 1945 Rada Narodowa, a od 1990 roku urzęduje tu VIII Dzielnica.
Jak widać z mapki główne wejście jest od strony wschodniej, więc można je sfotografować jedynie o poranku. No niestety, do tej pory nie udało mi się tam wrócić, więc tego widoku nie mam. Prezentuję więc obiekt od strony południowej.
Obiekt był przygotowany do zwiedzania, zaopatrzony w mapki i drobne druki, mnóstwo folderków o zabytkach, wydanych przez VIII Dzielnicę.
I tam nie obyło się bez zegara. Ech gdyby tak ktoś kiedyś zabrał się za ich spisywanie!... Dla mnie to fascynujące, ich ilość i rozmaitość w Pradze. Zastanawiam się, czy pisał coś o tym Ripellino (nie mam, za drogo chodzi na allegro).
Potem czekały nas wnętrza.
Gdzieś z okna widok na leżącą po wschodniej stronie, naprzeciwko, szkołę:
Jeszcze ostatni rzut oka, od północy, z widocznym pośrodku prezbiterium kaplicy:
Linki:
Czeska Wikipedia
Polska Wikipedia
Strona Dzielnicy, gdzie jest ten sam tekst, co w folderku informacyjnym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz